Seçimsizlikten seçim özgürlüğüne...
Program konuğumuz CNVC Sertifikalı Eğitmeni ve Asesör Stephan Seibert. Çevirmenimiz Aile içi Şefkat ve Ebeveynliğin Kalbi eğitmenlerinden Gizem Alav Şapçı.
“Öncelikle kendimle bağlantı kurabilirsem, çevremdekilerle de bağlantı kurabilirim. Peki bazı durumlar, bazı insanlar sürekli olarak tetiklediğinde ne yapabilirim? Örneğin ikili ilişki içinde partnerim bir sözcük söyler ve tetiklenirim. Ya da oğlum ya da kızım oda toplama konusunda bir şey yaparlar ve tetiklenirim. İş ortamında bir iş arkadaşım müşterim tetikleneceğim bir şey söyler. Bir zaman şunu fark ederim belli bir şeyler olduğunda hep tetikleniyorum ve hep aynı cevabı veriyorum. Kendi kendini tekrarlayan otomatik bir süreç gibi. Fark ederim ki bütün olan biteni çeşitli argümanlarla, sesimi yükselterek, güç kullanarak istediğim yöne doğru çekmeye çalışıyorum. Eninde sonunda hep aynı tepkiyi veriyorum. Kendime empatiyle öncelikle şuraya gelirim: Ben kendi içimde ne hissediyorum ve neye ihtiyacım var. Kendimle bağlantı kurup böyle durumlar içinde neye ihtiyacım olduğuyla bağ kurabilirsem bu durumlarla ilgili hayata dönük ricalar geliştirebilirim. Sonra şunu fark edebilirim: çatışmalar hiç bir zaman ihtiyaç seviyesinde değil, stratejiler seviyesinde çıkıyor. Konu seçim yapmaya gelir. Örneğin kızımla ilişkimde benim favori stratejim kızımın odasını toplamasıdır. Ve eğer onun cevabı “hayır”sa onun “hayır”ıyla bağlantı kurabilirim. Onun duygularıyla ve ihtiyaçlarıyla. Ona şöyle söyleyebilirim, 'Senin ihtiyacınla bağlantı kurabiliyorum. O zaman odan istediğin gibi kalsın. Ama lütfen benim odama taşmasın eşyaların. Ve böylece, o anın içinde o da ben de bir kabul yaşayabiliriz'. Bu basit bir örnekti. Yaşamımızda çok daha derine giden, güçlü tetikler olabilir. Örneğin baş etme mekanizmaları gibi. Baş etme mekanizmalarının ne kadar farkında olabilirsek, kendimize o kadar bu tekrar ediyor diyebiliriz. Ve Şiddetsiz İletişim’in gözlemleyen tarafıyla diyebilirim ki 'Şimdi o zaman bir şey değiştirebilirim'."
