22 Ekim 2007
Yüksekova'daki çatışma haberiyle sarsıldığımda, sandık başına gitmeye hazırlanıyordum. Durumu sil baştan düşünerek oy verme yerine gittim; bir tanıdıkla selamlaştık, haberi duymamıştı, bir iki kelimeyle özetledim, yüzü değişti, başına bir şey geleceğinden korktum; söylediğime pişman oldum! Dün sabahtan beri bütün ülkenin aynı ruh halinde olduğunu sanıyorum. Sorumluluk taşımayanların kışkırtmaları hemen duyulmaya başlandı. Onlara göre her şey kolay görünüyor. Büyük sıkıntı içindeyiz! Şimdi geriye bakmanın, tarihçeyi seslendirmenin anlamı da, yararı da yok. Her belayı yaşarken, soruna yeniden bakmaya zaman ayrılmalı; olaya serinkanlı bakılmalı. Dünkü olay sürerken, hükümetin değerlendirmeler yaptığı anlaşıldı; akşam zirve toplantısı yapılacağı haberi geldi. Ne karar verilecek? Bilemiyorum; tahmin edemediğim için de endişeliyim! Ben hükümetin yerinde olsam ne yapardım diye düşünüyorum: PKK ve bu işlerin içinde kimler varsa, Türkiye'yi sınır dışı operasyona zorladıklarını sanıyorum. Bu bir pusudur, bu pusuya düşmekten kaçınırdım. Sınır dışına çıkmayı, planımın alt sıralarına yazar ve oralarda tutardım. Medyadan ve muhalefetten gelen tahriklere kapılmamaya çalışırdım. PKK ve Kürt sorununun birlikte düşünülmesi sonucu bu karmaşık durum oluştu. Bugün de ilk ihtiyaç bu iki konuyu ayırmaktır. PKK, demokratik devletlerden almasa da, o devletlerin yurttaşlarından aldığı yardımla, Türkiye'de terör yaratan, sivil-asker demeden kan döken bir örgüttür. Hedeflerine varmak için kan dökmenin yetmediğini bilmekte, etnik kavga çıkarmak istemektedir. PKK'nın sınır ötesi operasyonu, etnik kavga çıkarma yolunda bir menzil olarak gördüğü anlaşılıyor; biz bu menzile koşmamalıyız. Bazıları, sınır ötesi operasyonundan bir-iki saat içinde kesin sonuç alınacağını söylüyor ve yazıyorlar. Ben tam aksi kanıdayım, Irak'a girmenin terörü bitirmesi bir yana, güvenliğimize ve huzurumuza yarar sağlamayacağına, sorunlarımızı artıracağına inanıyorum. Halkımız acaba operasyon istemekte midir? Seçim sırasındaki araştırmaların bulgularına göre yurttaşların beşte biri görüş bildirmemekte, geri kalan da yarı yarıya evet ve hayır demektedir. Yani, araştırmadaki deneklerin yüzde 40'ı operasyon istemektedir. Bu yüzdenin oluşmasında, yıllardan beri operasyonu teşvik eden yayınların ve sözlerin payı vardır. Çünkü yayınlar ve şehit cenazeleri, halkın duygularını hareketlendirmiş, sağduyusunu bastırmıştır. Geniş baskıya karşın, deneklerin yüzde 60'ı operasyon istediğini söylememiştir. Ben bunu, yüzde 60'ın üstünde yurttaşımızın sınır ötesi operasyonu istemediği biçiminde yorumluyorum. Halkın düşüncesini siyasal partilerimiz yansıtıyor mu? Meclis'teki ikinci ve üçüncü büyük muhalefet partisi, hükümeti sınır ötesi operasyona zorluyor. Halk yararına olmadığı yakında görülecek bu politika sahiplerine yarar getirmeyecektir. Dün, sınır ötesi operasyonun, iç siyaset taktikleriyle kullanılmasının örneklerini gördük. Siyaset adamlarının bu davranışını halkın görüp anladığını sanıyorum.
