Kültürel Miras ve Koruma: Kim İçin? Ne İçin?'de Asu Aksoy ve Burçin Altınsay, Antakya’nın iyileşme sürecine sanatı aracı kılarak, sanatçıların bakışıyla durumu anlayarak, katılımcılara başka türlü bir ifade alanı açarak, bir arada güçlenmek, iyi olma haline katkıda bulunarak iyileşme niyetiyle yola çıkmış Sıfır Noktasında Sanat'ını girişimin kurucularından Melisa Kurtuluş ve fotoğraf sanatçısı Murat Germen ile konuşuyorlar.
6 Şubat ve 20 Şubat depremleri sonucu yıkılan, ardından neredeyse tamamen yok edilen Antakya’nın ruhunun nasıl iyileşeceğine dair düşünen ve bir şeyler yapmaya çalışan bir sanat girişimini ele alıyoruz. Antakya’dan iki sanat kolektifi Antakya Performative Collective ve Janus Artzine ortaklığında, çoğu Antakyalı olan farklı disiplinlerden sanatçıların depremin özneleri olarak hala akut ihtiyaçlarının da devam ettiği post travma sürecinde kendilerinden yola çıkarak yarattıkları ‘Sıfır Noktasında Sanat’ projesi; Antakya’nın iyileşme sürecine sanatı aracı kılarak, sanatçıların bakışıyla durumu anlayarak, katılımcılara başka türlü bir ifade alanı açarak, bir arada güçlenmek, iyi olma haline katkıda bulunarak iyileşme niyetiyle yola çıkmış bir girişim. Bu girişimin kurucularından Melisa Kurtuluş ve gerçekleştirdikleri sanat atölyelerinin birinin yürütücüsü fotoğraf sanatçısı Murat Germen ile sanat yoluyla iyileşme kavramını ve sanat için Antakyalılarla bir araya geliş süreçlerinin yol açtığı konuşmalardan çıkan başlıkları ele alıyoruz.
Bugüne kadar yerelden 10 ve misafir sanatçı programı kapsamında da altı olmak üzere 16 sanat atölyesi ve Almanya Leipzig’de bir sergi gerçekleştirmişler. Bu atölyelerden biri geçtiğimiz yaz aylarında fotoğraf sanatçısı Murat Germen ile yapıldı. Murat Germen depremin hemen sonrasından başlayarak Antakya’daki yıkımı aralıklarla birkaç kez yerinde fotoğraflarla belgelemişti. Sıfır Noktasında Sanat ile yaptığı atölye çalışmasının başlığı “Antakyalı Ne İstiyor?” idi, Antakyalı katılımcılarla bu sorunun yanıtlarını fotoğraf çekerek ve üzerinde konuşarak aradılar.
