Günün Sözü

Her çocuk bütün bir evrendir. Onların korunmasından daha büyük bir sorumluluk yoktur.

Hükümetimizin ailemin üyelerinin hayatlarını gerçekten önemsediğine dair kanıtları arayıp durdum ama hiçbirini göremedim. Aralarında doktorlar, eczacılar, avukatlar, mühendisler, düzinelerce çocuk, birden fazla küçük bebek de dahil, ailemden yaklaşık yüz varlık öldürüldü.

Kime ne sorarsak soralım ilk yanıtta deprem gecesini anlatarak başlıyorlar. Bu da oradaki travmanın ne kadar görünür olduğunun en somut durumu çünkü zihinler bir önceki 6 Şubat’ta kalmış. Ben daha önce, bu kadar net bir şekilde zihinsel bir yerde kalışı gazetecilik deneyimimde yaşamamıştım.

Ağaçlar, 'akıllı adam' dediğimiz homo sapiens'ten 1000 kat daha yaşlıdır: onlar birbiriyle savaşmaz, kendi yaşam alanlarını mahvetmez, soykırım ya da ekokırım nedir bilmez. Atalarımız dayanışmacı, şiddetsiz ve sürdürülebilir toplum modelini onlardan almıştır.

Beni evimden yalınayak ve gözlerim bağlı olarak zorla çıkardılar ve tüm bu süre boyunca bana bağırıp durdular. Kimse evimden ayakkabılarımı almama bile izin vermedi.

Füze annemin kucağına düştü ve bedeni parçalandı. Günlerce evin enkazından onun parçalarını çıkardık. Kardeşimin, amcamın ve tüm ailemin öldürüldüğünü söylediklerinde kalbimin ateşle kanadığını hissettim.

Türkiye, bu kuralsızlık, hukuksuzluk, deli gömleğine sığmayacak. Hep beraber göreceğiz... Görevimi yapmaktan asla geri durmayacağım.

Dünya haber döngüsü aniden bastıran zorlu krizler ve sonu gelmeyen savaşlar arasında tampon tampona bir trafik sıkışıklığında kapana kısılmışken, dünya devletleri, yeryüzünde çevrenin (ve onunla birlikte medeniyetin) hem de şu anda kontrolden çıkmasına neredeyse bile bile göz yummaktalarmış gibi görünüyor.

"Dünya masumiyetinizi ve cesaretinizi, acınızı ve dayanıklılığınızı görüyor; bu dehşete rağmen siz dünyayı omuzlarınızda taşımaya devam ediyorsunuz… Dünyanın size ilham kaynağı olması gerekirken, siz bizim ilham kaynağımız oldunuz. Affedersiniz.”

Bu idam, günümüz medeniyetinin seviyesini gösteren bir turnusol kâğıdı: Hayat kültürünü kaybedip kaybetmediğimizi, ölüm kültürünün de tıpkı savaş zamanlarında olduğu gibi tamamen normalleştiğini bize gösterecek.

Tarihin korkunç bir oyunu: İsrail, Avrupa'nın sömürgecilik çuvalını taşırken suçüstü yakalandı ve onun bedelini ödemekte. Aslında kovboylarla Kızılderililer filmi sil baştan. Ama 21. yüzyıl, 18. ya da 19. yüzyıl değil. Artık soykırımlar gerçek zamanda izleniyor ve dünyada haklı bir öfke yaratıyor.

Temel olarak ödemek istediğim vergiyi kendim oluşturuyorum. Çünkü hükümet beni vergilendirmeyi bugüne kadar başarabilmiş değil.

Bu durum çok uzun süredir devam ediyor. Bu savaşların kazananı yok. Sonsuz bir kaos ve büyüyen bir umutsuzluk var.

Dünyada barış için gösteri yapan Yahudi örgütleri olması inanılmaz! Bu protestoların dünyanın dört bir yanında sürdürülmesini destekliyorum.

'Gençler, unutmayın, matematikte ne kadar negatif sayı varsa o kadar da pozitif sayı vardır.' Bu günlerde bu cümleye tutunuyorum.

"Ahed'in altı aylık bir kızı var. Adı Eylül. Ahed geride Eylül'ünü bırakıp gitti. Onu, şehit annesi ile ortak hiçbir hatırası olmaksızın bırakıp gitti. Onların ortak hatıraları yoktu çünkü birlikte hatıra oluşturacak zamanları olmadı."

İnsan hakları nerede, insaniyet nerede? Evimin yemek masasında 16 yaşındaki kızımın bacağını anestezi olmadan kesiyorum. Merhamet nerede? Tanrım bize merhamet et. Bu büyük bir adaletsizlik.

Gazze, 1945'teki Berlin'den daha kötü durumda. Neredeyse bütün evler yıkılmış ve 1,5 milyon insanın uyuyacak yeri yok, yiyecekleri ise tükenmiş durumda.

"Biz Gazze’de sivilleri korumak için operasyon yapıyoruz."

‘Filistin halkına elimizi uzatırken, bunu insanlığın bir parçası olduğumuzun bilinciyle yapıyoruz.’ Bunlar kurucu başkanımız Nelson Mandela'nın sözleriydi; Güney Afrika, 1998'de Soykırım Suçunun Önlenmesi ve Cezalandırılmasına İlişkin Sözleşme'ye, bu ruhla katıldı.