Merhaba kâinat!..
Hep birlikte bindiğimiz acaip atlıkarıncayla ine çıka gidişimizin üçüncü ve –şimdilik- son turunda MoveOn.Org takımı bize İsrail Barışı’nı, Irak Sonrasında Üzerine Oynanan arap atlarını, Yeni-Muhafazakârlık olgusunu, Suriye ve İran adımlarını, PNAC’ın önüne çıkma yollarından bazılarını anlatıyor ve geçici bazı “ilk sonuçlar”ı sıralıyor.
İSRAİL BARIŞI (PAX ISRAELICA) MI?
Yeni Amerikan Yüzyılı Projesi’nin (PNAC) neredeyse tüm üyeleri, ister Yahudi, isterse Hıristiyan olsunlar, Ariel Şaron’un Likud Partisi’ni destekleyen sağcı Siyonistler. 1996 yılında Richard Perle, Douglas Feith ve bazı yoldaşları, iktidara gelen yeni Başbakan Binyamin Netanyahu için bir belge kaleme aldılar. Bu belgede Netanyahu’ya Oslo barış sürecinden “kesin bir kopuş”la ayrılması ve onun yerine “kuvvet yoluyla barış”ı tercih etmesi isteniyordu, ki bu aynı zamanda Saddam Hüseyin’in devrilmesini de kapsıyordu.
http://www.israeleconomy.org/strat1.htm
Asağıdaki deneme, sözü edilen yeni muhafazakârların pek çoğunun “çifte sadakat”e sahip olduklarını, siyasa kararları alırken Amerika Birleşik Devletleri’nin çıkarları kadar İsrail Devleti’nin çıkarlarını da gözettiklerini anlatıyor.
http://www.counterpunch.org/christison1213.html
* * *
SAVAŞ SONRASI IRAK
PNAC üyeleri, Irak’ta geçiş hükûmetini yönetmeye talip olan Irak Ulusal Kongresi’nden Ahmed Çelebi’ye arka çıkmaktalar. Amerikan Bakış Açısı’ndan bakıldığında kimdir Ahmet Çelebi ve yeni muhafazakârlar arasında neden bu kadar revaçtadır?
http://www.prospect.org/print/V13/21/dreyfuss-r.html
* * *
YENİ MUHAFAZAKÂRLIK
PNAC’ın Washington, DC’deki ofis binası, en önemli yeni muhafazakâr düşünce kuruluşlarından (think-tank) American Enterprise Institute (Amerikan Girişim Enstitüsü/AEI) ile aynıdır. Bu iki kuruluş, bir adresin ötesinde pek çok şeyi paylaşmaktadırlar: Richard Perle, Thomas Donnelly, Jeane Kirkpatrick, William Schneider, Lynne Cheney (Dick Cheney’in eşi) ve Irving Kristol (William Kristol’un babası) hep AEI üyeleri ve bursiyerleridir.
Benzeri örtüşmelere Hudson Enstitüsü, Center for Security Policy (Güvenlik Siyasetleri Merkezi), Ortadoğu Siyasetleri Washington Enstitüsü, Ortadoğu Forumu ve Ulusal Güvenlik İşleri Yahudi Enstitüsü (JINSA) gibi tüm yeni muhafazâr düşünce kuruluşlarında da rastlanmaktadır. Bu örtüşme, bir avuç siyasi seçkinin gündemine yaygın bir anlaşma görüntüsü vermektedir.
* * *
BUNDAN SONRAKİ ADIM – SURİYE Mİ?
Foreign Policy in Focus’tan alınan aşağıdaki makale, 2000’de yapılmış bir Ortadoğu Forumu incelemesinde yer alan Suriye’ye karşı askeri kuvvet kullanılması çağrısını ele almaktadır. “Suriye’nin Lübnan’ı İşgaline Son Vermek: ABD’nin Rolü” başlıklı rapor, PNAC üyelerinin birçoğu tarafından imzalanmıştır.
http://www.fpif.org/commentary/2003/0304uscfl.html
İRAN MI?
Washington Monthly dergisinden aktarılan aşağıdaki ilginç makalede yeni muhafazakârların Ortadoğu planı ile “eşek arası yuvalarına birkaç güçlü darbe vurup onları açığa çıkarmak ve işlerini bir kerede bitirmek” kavramı arasında bir karşılaştırma yapılmaktadır.
http://www.washingtonmonthly.com/features/2003/0304.marshall.html
* * *
YENİ AMERİKAN YÜZYILI PROJESİNE MEYDAN OKUMAK
Peace Education Fund (Barış Eğitim Vakfı) ve California Peace Action (Caliornia Barış Eylemi) kuruluşları, Amerika çapında bir reklam kampanyasına girişerek, Donald Rumsfeld’i Saddam Hüseyin’le el sıkışırken gösteren ünlü fotoğrafı kullandılar. Reklamlarda şu soru sorulmaktaydı: Şimdi Kimi Silâhlandırıyoruz?” Bu reklam, Peace Action kuruluşunun Yeni Bir Amerikan Dış Politikası kampanyasının bir parçasını oluşturmaktaydı. Kampanya, Yeni Amerikan Yüzyılı Projesi’nin karanlık ufkuna bir alternatif oluşturmak için siyasal baskı yapmayı amaçlıyor.
* * *
SONUÇ
Bu bültende ve linki verilen kaynaklarda sunulan tüm özelliklerin ötesinde, yeni muhafazakâr örgütlerin nasıl içiçe geçmiş olduklarını unutmamak çok önemli. Bu örgütler, Amerika Birleşik Devletleri’nde halkın düşünce ve duygularını değil, çok küçük bir seçkinler grubunun görüş ve çıkarlarını temsil ediyor. Amerikalıların pek çoğu PNAC ve öteki kuruluşların Bush Doktrinini nasıl oluşturduğunu öğrendiklerinde dehşete kapılacaklardır. Gerek bunların ortaya koydukları ideoloji ve gerekse, orantısız bir siyasi nüfuz elde edebilmek için kullandıkları para ve medya olanakları dolayısıyla.
Para, örgüt ağları kurmayı ve siyasi nüfuz elde etmeyi kolaylaştırmaktadır; medyanın kontrolü, Amerika’nın uluslararası camiada krizleri çözebilmek için elindeki çeşitli seçenekleri görebilme yeteneğimizi sınırlandırmaktadır. MoveOn üyeleri olarak bizim yaptığımız şey, büyük paralar harcamadan örgütlenmek ve medyaya sahip olmadan eğitim çalışmaları yürütmek. Çalışmamız, herkesin paylaştığı demokratik karar alma sevgisini açıkça ve en tam bilgi ile dile getirmeye yönelik...
* * *
KREDİLER
Araştırma ekibi:
Leah Appet, Joanne Comito, Lita Epstein, Anna Gavula, Terry Hackett, Zaid Khalil, Kate Kressmann-Kehoe, Cameron McLaughlin, Janelle Miau, Sarah Paray, Kim Plofker ve Ora Szekely.
Editör Ekibi:
David Taub Bancroft, Melinda Coyle, Nancy Evans, Eileen Gillan, Rita Weinstein.
* * *
Devamı yarın...
