Açık Dergi: Çiçek Dağı - Bölüm 1

Açık Dergi
-
Aa
+
a
a
a

Açık Dergi'de Çiçek Dağı'na başlıyoruz. 

68'in dünya çapındaki müzikal yansısını sunmaya, duyurmaya çalışacağımız bu özel müzik kuşağı - Dergi'de 2018 Ocak'tan itibaren on altı hafta boyunca sürmüş 'Sedat Nemli 68 Müzikleri' kuşağının bir devamı. Nemli dört ay boyunca, Britanya ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 1968 yılı içerisinde üretilmiş müziklerden örnekler dinletmiş, 68 iki okyanus arası etkileşimi ve birleşimine kuvvetli örnekler sunmuştu. Liste ilgilileri için şöyle idi: 

  • Music From The Big Pink - The Band
  • Astral Weeks - Van Morrison
  • Eli andThe Thirteenth Confession - Laura Nyro
  • Traffic - Traffic
  • Stoned Soul Picnic - The Fifth Dimension
  • Spirit - Spirit
  • Quicksilver Messenger Service - QMS
  • Electric Ladyland - Jimi Hendrix
  • Music In A Doll's House - Family
  • Nefertiti ve Miles In The Sky - Miles Davis
  • Wheels on Fire - Cream
  • White Album - The Beatles
  • Odessey and Oracle - The Zombies
  • This Was - Jethro Tull
  • Beggars Banquet - The Rolling Stones
  • United States of America - USA
  • Saucerful of Secrets - Pink Floyd
  • Soft Machine 1 - Soft Machine
  • Hair - Original Broadway Cast
  • Notorius Byrd Brothers - The Byrds

Şimdi Dergi'de Çiçek Dağı'nda 68'in iki merkez üssü dışında olup bitenlere bakacağız. İlk bölümde Moskova, Katalunya ve Cenova'ya uğruyoruz. İlk konuğumuz Vladimir Vysotsky (1938-1980); 1968 yılından sunacağımız iki bestesi de dönemin Sovyet öznelliğinin doğrudan göstergeleri.  İlk parça, etrafı avcılarla çevrilmiş bir kurdun feryadını seslendirirken, ikinci parça ölümle burun buruna gelmiş bir Rus pilotunun sesi olacak. Çiçek Dağı'nda Vysotsky'i takip eden isim Lluis Lach (1948-). Katalun kültürünü az buçuk bilenler, Franco rejimine karşı Katalun bağımsızlık mücadelesi ile özdeş L'estaca marşını çok iyi tanıyacaklar: "sequr que tomba, tomba, tomba"; düşecek, illa ki düşecek diyor Llach; kayıt Llach'ın sürgünde olduğu Paris yıllarından, bir Olympia konserinden. Bu ilk bölümün kapanışında ise iki İtalyan müzisyen var: Giorgio Gaber (1939-2003) ve Fabrizio de André (1940-1999). Altmışlı yıllar İtalya'da, İtalyan orta sınıfını temsil eden musica leggereden, yani italyan hafif müziğinden kopuşa tekabül ediyor. Temalar toplumsallaşırken (toplumsal mücadeleler, çelişkiler ve çıkmazlar şarkılarda ifade bulurken), estetik de uluslararası müzikal trendlere yaklaşıyor; saykadelya, progresif müzik iyice kendini duyuruyor. Şimdilik bu iki önemli müzisyenden birer kayıt dinliyoruz.

Çiçek Dağı'nda ilk tur böyle. 

  • Vladimir Vysotsky - The Hunt (Владимир Высоцкий) 
  • Vladimir Vysotsky - Song of a Fighter Plane (Песня самолет - истребителя)  
  • Lluis Llach - L'estaca  
  • Giorgio Gaber - Il conformista  
  • Fabrizio De André - Primo Intermezzo