Evimiz Dünya

Açık Gazete
-
Aa
+
a
a
a

En sevdiğimiz koltuğu, mutfağımızı, kütüphanemizi, yastığımızı, pijamalarımızı, başucumuzdaki gece lambasını, birlikte yaşadığımız kişileri özleriz. Eee Dünya da biz insanların ve daha birçok canlının evi değil mi?
 

Fotoğraf: DHA

Merhaba ben Ege Edman. 13 yaşındayım ve iklim aktivistiyim. 

Biz insanlar yaklaşık 195 bin yıldır Dünya'da yaşıyoruz. Ne kadar uzun bir süre... Ve dünya bundan çok çok daha yaşlı. Onca geçen zamana rağmen hala ayakta.

Biz insanlar yaklaşık 140 yıldır Dünya'ya giderek artan bir biçimde zarar veriyoruz. Kullandığımız fosil yakıtlar, yediğimiz etler, uçtuğumuz uçaklar, ürettiğimiz çöpler ve daha bir çok faaliyetimiz ile.

Ama Dünya bizim evimiz. İnsan kendi evinin duvarlarını kırar, mobilyalarını parçalar mı? Hayır. Fakat bizim yaptığımız tam da bu işte.

Ayrıca evimizden uzakta olduğumuzda evimizi özleriz. En sevdiğimiz koltuğu, mutfağımızı, kütüphanemizi, yastığımızı, pijamalarımızı, başucumuzdaki gece lambasını, birlikte yaşadığımız kişileri özleriz. Eee Dünya da biz insanların ve daha birçok canlının evi değil mi?

Ev arkadaşlarımız yok oluyor

Kediler, ağaçlar, toprak, mercan resifleri, çiçekler yok olursa evimizdeki eşyalar, birlikte yaşadığımız kişileri gibi onların da eksikliğini hissetmez miyiz? Ve biz giderek daha fazla ev arkadaşımızın yok olmasına sebep oluyoruz.

Şimdiden dünyadaki ormanların %50'si yok oldu. Çoğu önümüzdeki 20-30 yıl içerisinde olmak üzere dünyadaki 8 milyon canlının neslinin tükenmesi bekleniyor. Ayrıca sadece bir türün yok olması zincirleme bir biçimde binlerce türün daha yok olmasına yol açıyor.

Yani sıra biz insanlara da gelecek. Yani evimizi biz içerisindeyken yıkıyoruz.

Dünya bize binlerce yıldır barınak görevi görüyor. Dünya'da doğuyor, büyüyoruz. Yaşamamızı sağlayan Dünya'yı bir yüzyıldan kısa bir süre içerisinde ölüme mi terk edeceğiz?

Hayır, bunu yapamayız. Çünkü Dünya bizim tek yuvamız. Dünyamızı korumak zorundayız. İçindeki tüm canlılar ile birlikte. Bunu başarabilmek için de "hemen", "şimdi" harekete geçmemiz gerekiyor. Tekrar ediyorum:

"HEMEN"! "ŞİMDİ"! "HEP BİRLİKTE"!