Açık Gazete: 19 Mart 2018

Sonu Gelmeyen Korkunç Savaşlar - Bölüm 2: Irak (16. Yıl)

15 Mart’ta Suriye’de savaşın 8. yılına girdik. Korkunç istatistikleri Cuma günü aktarmaya çalışmıştık. Bunlara bir önemli ilave yapalım: BM Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF) 2017’nin Suriye savaşında çocuklar için en ölümcül yıl olduğunu ilan etti. Bir bütün neslin çocuklarının psikolojik yıkım ve giderek artan bir tehlike ortamı içinde “büyümekte” olduğunu ortaya koyan raporda çocuk ölümlerinin geçen yıl % 50 artış gösterdiğini, çocuk askerlerin sayısının son 3 yılda 3 katına çıktığını, angaryanın-beslenme yetersizliğinin-sağlık ve eğitime ulaşım zorluğunun giderek bir felakete dönüştüğünü net bir şekilde ortaya koyuyordu rapor. (https://www.theguardian.com/world/2018/mar/12/2017-deadliest-year-of-syrian-war-for-children-says-unicef-psychological-ruin)

19 Mart ise Irak’ın istila ve işgal faciasının 15. yıldönümü idi. Bir araştırmanın ortaya koyduğu şu: ABD halkı Iraklı ölümlerini on binler seviyesinde sanıyor. Oysa, eldeki en kapsamlı verilerin incelenmesi, 2003’ten bu yana tahminen 2,4 milyon Iraklının öldüğünü ortaya koyuyor. Yazar ve aktivist Medea Benjamin ülkedeki insan kaybı sayısının tarihi bir tartışma konusu olamayacağını, çünkü ülkede  insan ölümlerinin devam ettiğini belirtiyor. Ve sadece Musul’da 2014’te 40 bin kişinin bombardımanda öldürüldüğünü ortaya koyuyor. Üstelik, 11 bin sivil de kayıp. (https://www.commondreams.org/views/2018/03/15/iraq-death-toll-15-years-after-us-invasion)

Benjamin bu akıl durdurucu ölü sayılarının sadece bir istatistik olarak ele alınmaması gerektiğini de önemle ekliyor: “Ölen her insanın birisinin sevdiği biri olduğunu lütfen hatırlayın” diyor. Ve ekliyor: “Bu rakamlar aslında analar, babalar, kocalar, karılar, oğullar, kızlar demek. Bir ölüm tüm topluluğu etkiler; toplu olarak ölümlerse, tüm toplumu etkiler.”

Bu sayılara, ABD’nin kullandığı kitle imha silahlarının yarattığı kanser ve sakat doğum vakalarındaki muazzam artışı, altyapı yıkımından doğan devasa sağlık ve eğitim sorunlarının bıraktığı zehirli mirası da eklemeliyiz. (https://www.commondreams.org/views/2018/03/18/iraq-15-years-toxic-us-legacy)

Irak’ta bitmek tükenmek bilmeyen şiddet yeni ölümleri getirirken, Benjamin’in yazdığı gibi başta Amerikan halkı olmak üzere dünya halklarının yalnız Irak’ta değil Suriye ve Yemen de dahil bölgedeki şiddet ve kaosun devasa boyutlarını farketmesi, savaşan ülkelerin siyasi liderlerinin de “savaşın yerine diplomasiyi, düşmanlık ve husumet yerine de dostane ilişkileri koyması”nı istemek, büyük bir safdillik mi olur dersiniz?

(Bkz.: Benjamin, agy) 

Hele yeni savaş rüzgârları dört bir yanımızda uğuldar, kitle göçleri sürer, hamaset sürüp gider, dört bir yanda çocuklar korkudan delilere dönerken?

Vakanüvis ÖM